dom wielopokoleniowy
Lokalizacja: Osiedle Nowe Żerniki, Wrocław
Powierzchnia: 8 200 m2
Data: 2016-2017
Realizacja: 2019-2020
Inwestor: TBS Wrocław Sp. z o. o.
Status: Zrealizowany
Autorzy: Marcin Major, Anna Major, Paweł Major, Alicja Miasik, Marta Górniak, Przemysław Spadło, Marlena Kilian, Hanna Łopacz, Maria Więcław
Konstrukcja: Łukasz Zimny
Autor zdjęć: Maciej Lulko
Projekt budynku łączy trzy funkcje i trzy pokolenia: mieszkania z serwisem opiekuńczym dla osób starszych i niepełnosprawnych, mieszkania pod wynajem, poszukiwane przez osoby młode i rodziny z dziećmi, oraz przedszkole.
Jednym z pierwotnych założeń projektu było dążenie do stworzenia obiektu sprzyjającego integracji wszystkich jego mieszkańców i użytkowników. W efekcie dyskusji na temat odmiennego trybu życia poszczególnych grup wiekowych, uznano, że ich potrzeby nie tylko wzajemnie się nie wykluczają, ale wręcz powinno się dążyć do tworzenia struktur wielopokoleniowych. Ich koegzystencja w jednej przestrzeni jest działaniem korzystnym pod wieloma względami – uczy wzajemnego szacunku i zapobiega uczuciu wykluczenia, wspomaga aktywizację seniorów, daje mieszkańcom poczucie bezpieczeństwa dzięki stałej obecności sąsiadów, przyzwyczaja do codziennego funkcjonowania z osobami starszymi i niepełnosprawnymi.
Zabudowę zaprojektowano w formie kwartałowej, co jest odpowiedzią na dotychczasową dość zróżnicowaną urbanistykę sąsiednich działek. Wewnątrz zaprojektowano przestronny, zielony dziedziniec. Jego owalny kształt wyniknął z chęci stworzenia przyjaznej przestrzeni bez barier i wizualnych podziałów, ułatwiającej nawiązywanie sąsiedzkich relacji. Pozwolił również na funkcjonalne rozwiązanie przestrzeni komunikacyjnych w budynku, wiążąc je z atrakcyjnymi strefami wspólnymi dla mieszkańców. Wewnętrzny dziedziniec nie jest jednak przestrzenią całkowicie introwertyczną – perforacje w strefie parteru dają wizualny kontakt z otoczeniem budynku, a główne wejście do wnętrza kwartału stanowi ukośne przebicie, wiążące je widokowo z pobliskim parkiem i lokalnym centrum kultury. W obszarze tym projektowane są nasadzenia drzew i traw. Przewiduje się strefę rekreacyjną dla osób starszych w sąsiedztwie sali klubowej seniorów, strefę siłowni zewnętrznej, strefę placów zabaw: przedszkolnego i ogólnego oraz miejsca do siedzenia.
Wynikający z zewnętrznej formy jednorodny charakter obiektu podtrzymano również w jego wewnętrznej strukturze. Funkcjonalnie podzielony jest on na dwie niezależne części ? dla seniorów oraz z mieszkaniami na wynajem. Posiadają one niezależne wejścia, klatki schodowe i komunikację, którą stanowi biegnący równolegle do obwodu budynku korytarz. Dzięki takiemu rozwiązaniu podział budynku na dwie części jest płynny, możliwy do zmiany w zależności od popytu na określony typ mieszkań. Ponadto jest to rozwinięcie idei łączenie pokoleń ? umożliwiając wspólne mieszkanie w jednej przestrzeni osobom starszym i młodym, możemy zapewnić im komfort psychiczny wynikający z bliskości rodziny, dając jednocześnie poczucie niezależności i udogodnienia stosowne do ich wieku i potrzeb.
Projektowany budynek jest niski, czterokondygnacyjny. Na parterze zaprojektowane zostały funkcje usługowe: stołówka, lokale usługowe, pomieszczenia klubowo-rekreacyjne oraz administracja Dziennego Domu Pomocy dla osób starszych i niepełnosprawnych oraz przedszkole. Wschodnią część przyziemia zajmują garaże, rozmieszczone na dwóch kondygnacjach. Na wyższych piętrach budynku znajdują się mieszkania. Wzdłuż pierzei północnej, zachodniej i południowej, przeznaczonej dla osób starszych, doświetlona i otwarta na dziedziniec przestrzeń korytarza staje się równocześnie strefą spotkań. W poszerzeniach wykreowanych przez eliptyczny kształt dziedzińca zlokalizowano klatki schodowe z windami, pomieszczenia pomocnicze oraz sale klubowe. Priorytetem było utrzymanie mieszkalnego charakteru wnętrza, nie kojarzącego się ze szpitalnym domem opieki.